
خانم مرجان ملا حسینی سرپرستی گنجینه بذور گونه Buxus hyrcanusو بذور دو جمعیت از گونه Viola odorata, Taxus baccata را قبول کردند. لطفاً به ما از خودتان بگوید و اینکه انگیزه شما در قبول سرپرستی بذر از کجا نشأت گرفته است:
“خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند! “
سهراب
سلام
مرجان هستم. اهل شمال ایران و زادگاهم غرب مازندران، شهر عباس آباد محله کورکلا است. بیش از همه عاشق و دوستدار طبیعت با هر آنچا مرتبط با طبیعت است، هستم. اما حوزه تخصصیم علوم و مهندسی صنایع غذایی است که در زمینه فرمولاسیون و فرآوریهای غذایی و گیاهان دارویی تلاشهایی داشته و مخترع نوشیدنی بر پایه گیاهان دارویی و مدرس هستم.
من سرپرستی بذور گنجینه بانک ژن منابع طبیعی ایران را پذیرفتم چون عاشق طبیعت هستم و همه تلاش را میکنم تا از طبیعت حفاظت کنم. ازآنجایی که بانک ژن منابع طبیعی ایران تنها نهادی است که از گونههای گیاهی منابع طبیعی ایران حفاظت میکنه تصمیم گرفتم از این نهاد حمایت کنم.
ریشه این عشق به طبیعت از کجاست؟
پدر و مادرم بذر این دوستی با طبیعت را در من کاشته و زنده نگه داشتهاند. پدرم فعال اجتماعی بودند و از قبل انقلاب در زمینه ترک سیگار بطور جدی فعالیت داشتند. من از ایشان و مادرم در انجام کارهای داوطلبانه و اجتماعی در عمل بسیار آموختم. همهی این عشق و علاقه من را به فعالیتهای داوطلبانه فردی و گروهی در قالب سازمان مردم نهاد یا سمنها رساند. اکنون سال هاست که در این زمینه با محوریت محیط زیست و منابع طبیعی فعالیت دارم. من عاشق طبیعتم و این عشق غیر قابل توصیف و شرح است. شاید ذات وابستهی حیات ما به طبیعت در ناخودآگاهم بسیار قوی باشد. سعی میکنم عملکردم در زندگی و قدمهایم تا جای ممکن با کمترین ردپایی تخریب کننده باشد و سبک زندگی طبیعت محورانه را با لذت از لحظه لحظههایش پیش گرفتهام. در سمن “زندگی را زندگی کنیم” و “حامیان شمشاد هیرکانی (برای جنگل با نگاه ویژه به شمشاد هیرکانی)” و سایر سمنها و گروههای دیگر محیط زیستی فعالیت میکنم.
به خوبی واقفیم که در طبیعت همه چیز بطور شگفت انگیزی به هم مرتبط و وابستهاند. پس هر عملکرد خرد یا کلان، فردی یا اجتماعی، تا تصمیمهای منطقهای، ملی و فرا ملی میتواند نقش بسزایی در میزان و نوع اثر بر طبیعت و محیط زیست داشته باشد و این ما را به توجه بیش از پیش به رفتارها و تصمیم هایمان در هر جایگاه، قدرت و ثروتی هستیم می رساند.
از آرزوهاتون برای ما بگویید:
من دوست دارم که جنگلها، تالابها، دریاها و اقیانوسها ووو حفظ شوند. دوست دارم سرزمینم محلی امن برای همهی پرندگان و پرندگان مهاجر، یوز، پلنگ، شوکا و مرال و … باشد! دوست درختان جنگل هیرکانیم خواب تبر، سدسازیها و معادن و … را نبینند! دوست دارم صخرهها با گلسنگهایشان و آبشارهایم با صدای دلنشین رهایش آب برایم از عشق و دوستی سخن بگویند. آهوان هورالعظیم برایم از حیات در جریان هورالعظیم و خوزستان بگویند و خبری از مالچ پاشی نفتی نباشد! مرجانها در اقیانوسها زنده بمانند و مامنی بر تنوع زیستی دریایی! دوست دارم کاسپین، دماوند، علم کوه، اشترانکوه و … با غرور عظمتشان حفظ گردد و روستاهایم طعم عشق و صمیمیت را بدهند! دوست دارم آوازها، فرهنگ بومی و آیینها سرزمینم موسیقی جریان زندگی باشند و خورشید و ماه هر روز و شب در چشمانم با شادی این عشق در سرزمین و زمینم در کهکشان بدرخشند و سلام گویند و به جان بگویم که دوست دارم به همدیگر در حفظ این بینظیرها کمک کنیم حتی شده بخاطر خودمان! این میشود که شاید بیش از ۹۰ درصد زندگیم وقف فعالیت و تلاش در این زمینه است.
و باز به قول سهراب: یادمان باشد کاری نکنیم که به قانون زمین برخورد!
کلام آخرتون چیست؟
کلامم را با بیتی از مولانا به پایان میرسانم باشد که به پژواک رفتارهایمان بیندیشیم:
این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید نداها را صدا
برای خانم مرجان ملا حسینی که سرپرستی گنجینه بذور گونه Buxus hyrcanusو بذور دو جمعیت از گونه Viola odorata, Taxus baccata را قبول کردند آرزوی سلامتی، شادی، سرافرازی، عشق و آرامش داریم.
بازدیدها: 39